مسافری در ایستگاه دنیا
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدالله رب العالمین
سلام و درود پروردگار مهربان بر شما همسفران دنیایی من.
دعا میکنم که ان شاءالله همیشه غرق در نور و الطاف پروردگار رئوف و غفورمون باشیم.
يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَريمِ (سوره انفطار آیه ۶)
ای انسان ، چه چیز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟
خوب دقت کنین به این آیه! خدا داره چی میگه به ما و با چه لحنی میگه؟؟!!
داشتم با خودم فکر میکردم که اگه من بودم چی میگفتم، مثلا میگفتم ای انسان! تو که هیچی تمام این دنیا و کهکشان راه شیری که توش زندگی میکنی در وسعت خلقت من ذره هم نیست! پس چرا اینقدر مغروری؟؟!!!
یا مثلا میگفتم ای انسان! در مقابل قدرت من که تو هیچی هم نیستی پس به چیت مینازی؟؟!!
یا...
ولی ببینین پروردگار چی میگه، میگه چه چیزی تو رو نسبت به پروردگار کریم و بزرگوارت مغرور کرده؟!!
اینجا اصلا حرفی در مورد قدرتش، عظمتش و... نمیزنه!
فقط دقت کنین پروردگار مهربان عالم داره با چه لحنی با ما حرف میزنه!
هیچ تهدیدی تواین جمله نیست، هیچ تحقیری تو این جمله نیست!
ببینین این پروردگاری که ما در مقابل عظمت خلقتش هیچیم هم نیستیم چقدر بزرگوارانه و کریمانه با ما حرف میزنه!
ما رو نه در مقابل قدرتش، نه در مقابل عظمتش، بلکه در قابل کرامتش قرار داده!
یا علی...