مسافری در ایستگاه دنیا
سلام دوستان وبلاگی.
امشب داشتم به دوستان و عزیزانی که از طریق وبلاگ باهم در ارتباطیم، فکر میکردم.
چه روزهایی که با خوندن خاطراتشون شاد شدم و چه روزهایی که ناراحت...
چه روزهایی که خوندن مطالبشون خیلی بهم کمک کرد و حالمو تغییر داد...
چه روزهایی که دست به دعا برداشتم برای گره گشایی از کارشون...
چه روزهایی...
بنظر من دلیل اصلی این که ما به وبلاگ های هم سر میزنیم،وقت میزاریم برای خوندن مطالب هم، اینه که ما شباهت هایی با هم داریم، فکرانس و امواج ذهنی ما تا حدودی شبیهه، زاویه دید ما به دنیا نزدیکه...
و مطمنا اگه غیر این بود ادامه پیدا نمیکرد.
من برای خوندن مطالب دوستان کم و بیش وقت می زارم و با دقت میخونم.
در این ساعت های پایانی قرن ۱۳ برای همتون از خدای رحمان سعادت دنیا و اخرت،توفیق و موفقیت های روزافزون،سلامتی و تندرستی،خوشبختی و شادی و... خواستارم.
و عاجزانه از همتون به خاطر هر اشتباه یا کوتاهی حلالیت میطلبم.
یا صاحب الزمان ادرکنی (ع)...
------------
در پناه حق...