مسافری در ایستگاه دنیا
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله رب العالمین
اللهمَّ صل علی محمد و آل محمد (ص)
السلام علیک یا آبَاالحَسَنِ یا اَمیرَالمُؤمِنینَ یا عَلیَّ بنَ اَبی طالِبٍ
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ
الهی العفو،الهی العفو،الهی العفو...
استغفرالله ربی و اتوب الیه
یا صاحب الزمان (عج) ادرکنی..
مرغ باغ ملكوتم، نیم از عالم خاك
چند روزی قفسی ساختهاند از بدنم
تا حالا به تخته سنگ های وسط رودخونه دقت کردین؟!
اونقدر محکم و باثباتن که آب و خار وخاشاکی که از اطرافشون میگذره، هیچ تاثیری روشون نداره.
نه میتونن جابه جاش کنن، نه میتونن تکونش بدن...
بدون هیچ سر و صدایی، آرام و مقتدر وسط رودخونه...
البته سنگ های دیگه ای هم هستن که خودشون رو سپردن به جریان رودخونه و آسیب دیدن و متلاشی شدن.
می خوام بگم ماها بی شباهت به اون تخته سنگ و سنگ های توی رودخونه نیستیم.
باید مثل اون تخته سنگ محکم و باثبات، آرام و مقتدر در مقابل جریان افکار و اتفاقات این دنیا باشیم. (که ما وسط این جریان هستیم)
افکار منفی و پوچ و بدرد نخوری که از اطرافمون می گذرن، نباید توجهی کنیم، نباید دنبالشون بریم.(که ارامش ما رو بهم میزنن و ما رو به سمت آسیب و گاهی تباهی می برن)
آدم های منفی، دوستان منفی، اتفاقات و... نباید توجهی کنیم، نباید دنبالشون بریم، نباید درگیرشون بشیم...
نباید در ذهنمون جا بدیم، نباید بهشون فکر کنیم.
انقدر باید تمرین کنیم، انقدر باید نادیده بگیریم که مثل اون تخته سنگ، این جریان افکار ها و اتفاقات و آدم های منفی از کنارمون که میگذرن هیچ تاثیری در ما نداشته باشن، هیچ تکونی به ما ندن!(انگار نه انگار که وجود دارن)
بگذرن که بگذرن... (مثل جریان آب و خار و خاشاکی که توی آبن رد میشه و میره و دیگه بر نمیگرده)
پ. ن ۱؛
داشتم با خودم فکر میکردم چه خوبه که این مثال رودخونه و تخته سنگ رو همیشه یادم باشه و به افکار و آدمها و اتفاقات منفی توجهی نکنم و بزارم که از من دور شن و بگذرن، مثل جریان آب رودخونه...
پ. ن۲؛
ماها سخت محتاجیم!
به دعا کردن برای هم، به دعا کردن در حق همدیگه...
انشالله من شما عزیزان رو از دعاهای خیرم فراموش نمیکنم و همچنین انشالله شما عزیزان هم این بنده حقیر سراپا تقصیر رو محروم نکنین از دعاهای خیرتون...
در پناه حق...