مسافری در ایستگاه دنیا
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله رب العالمین
فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿۱۲۹﴾
پس اگر روى برتافتند بگو خدا مرا بس است هيچ معبودى جز او نيست بر او توكل كردم و او پروردگار عرش بزرگ است (۱۲۹)
به زبان ساده پروردگار به پیامبرش میگه اگه همه دنیا بهت پشت کردن(هیچ نگران نباش) بگو خدا برای من کافیست، خدا برای دفاع از من کافی ست، خدا برای حمایت از من کافی ست...
حالا اینو برای خودم تفسیر میکنم؛
بنده خوب من! من تو رو خلق کردم و فرستادم در دنیا تا جایگاهت رو اینجا ارتقا بدی، بهت لطف کردم و فرستادم که جایگاهت رو از اونچه که قبلا بودی، بالاتر ببری.
جایگاهت رو به من نزدیکتر کنی!
تو تلاش کن، تلاش کن از این فرصتی که بهت دادم برای انجام عمل صالح، کار خیر، کمک به دیگران و... استفاده کنی، که اینها در جایگاه ابدیت بدردت می خوره!(نه ثروت و پول و مالی که در دنیا جمع می کنی و نه حق الناس و ظلم و گناه و تهمت و غیبت و...)
تلاشت رو بکن و نگران روزیت نباش، نگران دشمنی و تهدید و حرفهای دیگران نباش، نگران آینده خودت و اطرافیانت نباش، نگران مشکلات و گرفتاری هات نباش و...
تو بنده ی من هستی، مگر ممکنه که من تو رو که از وجود من هستی رها کنم...
من برای تو کافی هستم...
سوره مبارکه الطلاق آیه ۳
وَيَرزُقهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ ۚ وَمَن يَتَوَكَّل عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمرِهِ ۚ قَد جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيءٍ قَدرًا﴿۳﴾
و او را از جایی که گمان ندارد روزی میدهد؛ و هر کس بر خدا توکّل کند، کفایت امرش را میکند؛ خداوند فرمان خود را به انجام میرساند؛ و خدا برای هر چیزی اندازهای قرار داده است!
در پناه حق...