مسافری در ایستگاه دنیا
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله رب العالمین
تا بوده همین بوده!
نسل های گذشته آمدند و رفتن، ما آمدیم و میرویم و آیندگان می آیند و میروند...
این ذات این عالم است، نو آوری، تغییر، تحول، رویش و...
نسل های جدید با نوآوری و تغییر و تحول می آیند.
ذات این عالم سکون نیست، درجا زدن نیست، ماندن نیست...
و مرگ هم در همین راستا است.
زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
در پناه حق...
پ. ن؛
پروردگارا آخر و عاقبت همه ما رو ختم به خیر فرما.